چه کسانی به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند؟

طی تحقیقات صورت گرفته مشاهده کرده‌اند اسکیزوفرنی در پایین ترین طبقات اجتماعی بسیار شایع‌تر است و محققان متعدد به بررسی ارتباط طبقه اجتماعی پایین با میزان شیوع بیشتر اسکیزوفرنی پرداختند. این مشاهدات به صورت طولی و در چندین سال با موضوع بررسی نقش عوامل اجتماعی در ایجاد اسکیزوفرنی یا تاثیر گذاشتن بر روند و سیر بیماری بوده است و دو فرضیه اساسی مطرح شده :

• فرضیه علیت اجتماعی
• فرضیه تحول اجتماعی نزولی

طبق فرضیه علیت اجتماعی: عضویت در طبقه اجتماعی اقتصادی پایین عملاً می‌تواند موجب اسکیزوفرنی شود. اعضای پایین تر طبقات اجتماعی مشقت های مالی متعدد را تحمل می کنند و اغلب از دسترسی به مزایای اجتماعی از جمله تحصیلات با کیفیت، مراقبت از سلامتی و فرصت های اشتغال محروم هستند. از آنجایی که بسیاری از این افراد، اعضای اقلیت های قومی و نژادی را شامل می شوند متحمل تبعیض اجتماعی فراوانی هم هستند. این عوامل محیطی بسیار استرس زا می‌باشند و موجب منشاء ایجاد اسکیزوفرنی در نظر گرفته می‌شوند.
اشاره به این نکته اهمیت دارد که فرضیه علیت اجتماعی مدل بیماری پذیری ارثی _ استرس را نقض نمی‌کند ولی استرس‌های فقر و محرومیت های اجتماعی – اقتصادی می‌تواند نشانه‌های اسکیزوفرنی را به میزان بیشتر از محیط های اجتماعی کمتر محروم، فراخوانی کنند.

فرضیه تحول اجتماعی نزولی: به عوامل استرس زای اجتماعی – اقتصادی در ایجاد اسکیزوفرنی کم بها می‌دهند. احتمالاً اسکیزوفرنی در افرادی که پیشینه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی گوناگونی دارند به میزان مساوی ایجاد می‌شود. اما بعد از اینکه افراد به این اختلال دچار شدند وضعیت مالی آنها با شتاب زیادی افت می‌کند و نشانه‌های توانکاه اسکیزوفرنی به این افراد اجازه نمی‌دهد موفقیت مالی را دنبال کنند و مانع از زندگی کردن آنها در مناطق بهتری میشود.
بنابراین دیدگاه رویکرد زیستی به علتهای اسکیزوفرنی را باید از استرس های بالقوه فقر و جایگاه اجتماعی پایین مهم تر دانست. نشانه‌های این اختلال همان چیزی است که افت سعادت اجتماعی و مادی را در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی توجیه می‌کند. طبق این دیدگاه افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به علت شدت نشانه هایشان قادر نیستند به موفقیت های اجتماعی، مالی و خانوادگی برسند با این حال اگر به مدل علیتی بیماری پذیری ارثی _ استرس متوسل شویم، فقر و محرومیت اجتماعی عوامل استرس زای قدرتمندی هستند که می توانند نشانه های اسکیزوفرنی را فراخوانی کنند.
وراثت در ایجاد اسکیزوفرنی از عوامل فرهنگی و اجتماعی تا حدودی قوی تر است. پس نتیجه میگیریم که رابطه اسکیزوفرنی با جایگاه اجتماعی اقتصادی از این دو دیدگاه رقیب فراتر می رود و عامل گسترده تری مانند ارزشها و عقاید اجتماعی درباره بیماری روانی نیز حائز اهمیت است. اگر شما مبتلا به اسکیزو فرنی هستید باید هر چه سریع تر به درمان اسکیزوفرنی بپردازید.

اسکیزوفرنی در کودکان

اسکیزوفرنی با شروع در دوران کودکی نوع نادر و شدیدی از اسکیزوفرنی است و مشخصه آن شروع علائم روان پریشی تا قبل از سن ۱۲ سالگی می‌باشد. تصور می شود اسکیزوفرنی با شروع زودهنگام معرف زیر گروهی از بیماران است که در آنها عوامل ارثی نقش بیشتری دارند. در کودکان که تشخیص اسکیزوفرنی کودکی دریافت می کنند میزان ابتلای همزمان به ناهنجاری‌های رشد بالاست و به نظر می رسد این ناهنجاری ها نشانگر های غیر اختصاصی اختلال زودرس و شدید در رشد عصبی هستند.
در حالی که شیوع اسکیزوفرنی در بین نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ سال به میزان چشمگیری افزایش می یابد اسکیزوفرنی با شروع در کودکی واجد همان خصوصیات اصلی اسکیزوفرنی در نوجوانی و بزرگسالی است اما در کودکان و نوجوانان دچار اسکیزوفرنی میزان ابتلا به سایر اختلالات روان پزشکی از جمله اختلال کم توجهی_بیش فعالی، اختلال افسردگی و اختلال اضطراب جدایی بسیار بالا می باشد.
 اسکیزوفرنی در سنین پیش از بلوغ حداقل دو مورد از علائم زیر را نشان می دهد توهمات، هذیان ها، تکلم یا رفتار شدیدا آشفته و کناره گیری شدید حداقل به مدت یک ماه.
 اختلال عملکرد اجتماعی و تحصیلی باید وجود داشته باشد. ملاک های تشخیصی اسکیزوفرنی در کودکان همان ملاکهای بالغین است به استثنای اینکه کودکان به جای اینکه پسرفت در عملکرد بروز دهند از رسیدن به سطوح مورد انتظار عملکرد اجتماعی و تحصیلی باز می مانند.