مشاوره خانواده در شمال تهران و زعفرانیه

مردی سی ساله پس از طلاق و بیکار شدن به منزل والدینش باز می گردد. او به افسردگی شدید مبتلا شده است، به ندرت اتاقش را ترک می کند و ارتباط اجتماعی اش را با همه از دست داده است. والدینش که با نگرانی، درماندگی و ناامیدی دست و پنجه نرم می کنند برای کسب حمایت با مشاوره خانواده تماس می گیرند. آن ها را بر می انگیزانید که پسرشان را برای دریافت کمک تشویق کنند و پیشنهاد می کند اگر لازم است محدودیت هایی وضع کنند اما نوعی احساس سرزنش گرانه در شما باقی می ماند که این خانواده به کمک بیشتری نیاز داشتند. اگرچه از ته دل دوست دارید به آن ها کمک کنید اما احساس درماندگی هم می کنید. اکنون تصور کنید با همین تماس مواجه می شوید اما این بار ابزار های مخصوص این سناریو را در اختیار دارید. خانواده را آگاه می کنید که علی رغم بی میلی پسرشان برای برقراری ارتباط و دریافت حمایت، هنوز کار های زیادی می توان انجام داد و شما می توانید با استفاده از مداخلات خانواده درمانی هیجان مدار در حمایت از پسرشان به آن ها کمک کنید. 

خانواده درمانی هیجان مدار (EFFT) Emotional Focused Family Therapy

خانواده درمانی هیجان مدار، رویکرد تشخیص افتراقی جدیدی است برای درمان مشکلات سلامت روان که شامل نیروی شفابخشی است. EFFT رویکرد انعطاف پذیری است که در درمان بسیاری از اختلالات رفتاری و هیجانی به کار می رود و قابل انطباق با سایر رویکرد های درمانی است. بر خلاف سایر روش های خانواده درمانی که ماهیت سیستمی دارند، هدف EFFT حمایت از والدین، شریک زندگی و سایر مراقبان است تا نقش شان در ارتقای سلامت و به زیستی عزیزانشان افزایش یابد. برای رسیدن به این هدف، متخصصان بالینی EFFT مجموعه ای از مهارت ها را به مراقبان آموزش می دهند که به آن ها امکان می دهد برای افراد سنین مختلف و با دامنه گسترده ای از چالش ها، حمایت رفتاری و هیجانی فراهم کنند.

به علاوه متخصصان بالینی EFFT طی جلسات مشاوره خانواده در شمال تهران دامنه وسیعی از تکنیک ها را به کار می برند تا به مربی گری هیجانات آشفته و نابهنجاری بپردازند که ممکن است مانع پیشرفت درمان شوند. خواه این هیجانات مربوط به خودشان باشد خواه مراقبان، این مدل درمانی منعطف است و می توان آن را در رابطه با خانواده های هسته ای، زوجین، مراقبان تک والدی و یا مراقبان گروهی به کار برد. در واقع یکی از مهم ترین نقاط قوت خانواده درمانی هیجان مدار کمک به مراقبان است که وقتی عزیزان شان حاضر به دریافت خدمات نیستند، در منزل مورد حمایت قرار گیرند. تکنیک ها و ابزار های EFFT را می توان با درمان های دیگر و سطوح مراقبتی متفاوت یکپارچه کرد تا در این فرایند هم خانواده ها و هم متخصصان بالینی به یک اندازه رشد یابند‌.

اصول بنیادی

EFFT  نخستین و شاید مهم ترین اصـل، این باور است که وقتی مراقبـان مداخلات هیجانی و رفتاری را در رابطه با عزیزان شـان به کار گیرند، ارزش درمان بیشتر می شود. بر این اساس فارغ از سن و انگیزه تغییر عزیزان و حتی چالش های رفتاری و هیجانی مراقبان، بر نقش شفا بخش مراقبان ارزش می نهد. اصل دوم تأکید بر نقش پردازش هیجان در آغاز و تداوم درمان مشکلات سلامت روان است. زیرا با توجه به این موضوع می توان هدف درمان را کاهش نشانگان بیماری قرار داد. در این روش انتظار می رود مراقبان برای حمایت از عزیزان شان، نیاز به مهارت های مراقبتی پیشرفته داشته باشند نه مهارت های پیشین.

به این ترتیب اصل سوم عبارت است از تمرکز بر تقویت مهارت و تمرین تجربی. EFFT همچنین تحت تأثیر اصول عدم سرزنش قرار دارد. یعنی نباید مراقبان را به دلیل ایجاد چالش های سلامت روان برای عزیزانشان سرزنش کرد، بلکه در چهارچوبی از تأثیرات تاریخی و اجتماعی، آسیب های بین نسلی و تفاوت های فردی مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین متخصصان به تشریک مساعی با مراقبان می پردازند، به ویژه در زمینه تصمیمات بالینی. برای مثال متخصصان مشاوره خانواده در شمال تهران  تعیین نمی کنند مراقبان شایستگی شرکت در مداخلات خاصی را دارند یا نه. در عوض به تحلیل سود و زیان شرکت در مداخلات، افزایش نیروی مراقبان و کاهش احتمال مانع تراشی متخصصان بر اساس ترس ها و فرضیات ناگفته خود می پردازند. 

آخرین اصل راهنمای EFFT مفهوم تأثیر یک درجه ای است، به این ترتیب که حتی تغییر کوچکی در نگرش و رفتار مراقبان ممکن است در دراز مدت به تغییرات معناداری در رفتار عزیزانشان منجر شود. این اصل متخصصان EFFT را تشویق می کند تا در مورد مراقبانی که در ابتدا «بدون صلاحیت» لقب می گرفتند یا کسانی که به دلیل محدودیت به تحلیل سود و زیان شرکت در مداخلات، افزایش نیروی مراقبان و کاهش احتمال مانع تراشی متخصصان بر اساس ترس ها و فرضیات ناگفته خود می پردازند. آخرین اصل راهنمای EFFT مفهوم تأثیر یک درجه ای است، به این ترتیب که حتی تغییر کوچکی در نگرش و رفتار مراقبان ممکن است در دراز مدت به تغییرات معناداری در رفتار عزیزانشان منجر شود. این اصل متخصصان EFFT را تشویق می کند تا در مورد مراقبانی که در ابتدا «بدون صلاحیت» لقب می گرفتند یا کسانی که به دلیل محدودیت منابع یا ظرفیت های مختلف از درمان محروم شده بودند، به بارش فکری بپردازند.

تعریف واژه های کلیدی مشاوره خانواده EFFT

 افرادی که از EFFT در درمان استفاده می کنند متخصص بالینی نامیده می شوند. زیرا تکنیک هایی که به کار می گیرند ماهیت روان درمانی دارد و فقط کـسـانی مجاز به استفاده از آن ها هستند که در زمینه روان درمانی تخصص دارند. در این زمینه واژه درمانگر، مورد استفاده قرار می گیرد. در بافـت ایـن مـدل همچنین از واژه های مراقبان و عزیزانشان هم استفاده می کنیم. واژه عزیزان به افرادی اطلاق می شود که متأثر از مسائل رفتاری و سلامت روان یا دارای اختلالات روانی هستند. مراقب به فرد بزرگسالی اطلاق می شود که حامی آسایش کسانی است که در ارتباط با او هستند و به درجات مختلف از دیگران مراقبت می کند. مراقب ممکن است والد، قیم، والد ناتنی، پدر بزرگ، مادر بزرگ یا سایر اعضای خانواده باشد. این فرد همچنین ممکن است همسر، شریک جنسی یا یک دوست باشد. بسته به ماهیت رابطه و با توجه به میزان صمیمیت و عوامل دیگر ممکن است میزان درگیری فرد مراقب متفاوت باشد.

برای مثال ارتباط والد فرزندی که طی جلسات مشاوره خانواده در زعفرانیه مورد بررسی قرار می گیرد رابطه نیرومندی با سلسله مراتب خانواده دارد طوری که انتظار می رود والدین از فرزندان شان بیشتر از سایر اعضای خانواده یا دیگر افراد مهم مراقبت کنند. این مراقبت هرچه فعالانه تر صورت گیرد ممکن است در طول زمان، فارغ از سن فرزندان روی کارکرد آن ها از نظر وابستگی یا استقلال، شرایط زندگی، وضعیت برقراری ارتباط و شدت مسائلی که درگیر آن می شوند، اثر بگذارد، با احترام به شرکای روابط عاطفی، در این زمینه انتظار می رود مراقبت از یک دیگر به صورت متقابل باشد تا سلامت واحد خانواده حفظ شود. وقتی اعضای خانواده، افراد مهم یا دوستان نزدیک ما محدود باشد یا از وجود آن ها محروم باشیم، حمایت فردی یا گروهی کارکنان یا پرستاران  را می توان بسته به میزان همکاری آن ها مراقبت تلقی کرد.