نشانه های آمادگی برای ازدواج

در نسل قبل برای ازدواج و انتخاب همسر به جز بلوغ زیستی، انواع آمادگی های روانشناختی دیگری مطرح نبود. به عبارتی شرط ازدواج، داشتن سلامت جسمی و روانی، داشتن یک شغل آبرومند و پس انداز برای اداره سال های اول زندگی بود. با گذشت زمان و تغییر معیارها به سمت رمانتیک بودن، مهمترین معیار داشتن عشق متقابل و دوست داشتن یک نفر برای انتخاب او به عنوان همسفر در ادامه سفر زندگی جایگزین معیارهای قبلی گردید. ولی هر دوی این معیارها که در دو انتهای طیف انتخاب همسر قرار گرفته اند، در سال های اخیر اعتبار خود را از دست داده اند و به نوعی معیارهای تاریخ گذشته محسوب می‌شوند. و البته از طرفی امروزه افراد بسیاری دچار گامفوبیا هستند. شاید با خود میگویید گاموفوبیا چیست؟ گاموفوبیا همان ترس از ازدواج است که مانع ازدواج بسیاری از افراد و اغلب باعث شکل گیری ازدواج سفید می شود و افراد دچار گاموفوبیا مشکلات و معایب ازدواج سفید را بخاطر ترس از ازدواج و قبول نکردن مسئولیت میپذیرند. این ترس و نگرانی ها اگر درست مدیریت نشوند می توانند در تصمیم گیری درست اختلال ایجاد کنند. همچنین می توانند مشکلات ازدواج دوم را تشدید کنند.

مواردی که در ادامه این مقاله به آن اشاره میشود می‌تواند به شما بگوید که آیا نشانه های آمادگی برای ازدواج و ورود به یک ارتباط بلند مدت  و پذیرش تعهد و مسئولیت های فراوان آن برخوردار هستید؟ آیا می توانید یک رابطه سرشار از چالش را به خوبی مدیریت کنید؟

۱) از کمال گرایی دست بردارید.
آمادگی روانشناختی اول را زمانی بدست می‌آورید که متوجه میشوید همسر شما به هیچ وجه کامل نیست. همسرتان به طور حتم انواع عیوب گوناگون را خواهد داشت. شما بعد از ازدواج در زمینه‌های گوناگون سرخوردگی های مختلفی را تجربه می کنید و مسائل روانشناختی و خانوادگی متعددی در پیچ و خم زندگی رخ می نماید که مهارت های شما را به مبارزه می طلبد و توانمندی کنارآمدن بالغانه شما را خواهد سنجید.

یک مسئله مهم در این رابطه آن است که به محض آنکه از پوسته دلپذیر هیجان عشق عبور کردید متوجه می شوید که همه آدمها تقریبا به یک شکل خواهند بود. هیچ آدمی بعد از میزان مشخصی از شناخت که در رابطه با او به دست می‌آورید بهتر از دیگری نخواهد بود. انسان موجودی است با نواقص بنیادین ،چیزی به نام کامل متعلق که کاملا مناسب شما باشد وجود ندارد. آدم ها می توانند در بطن رابطه و برخلاف ظاهر دلپذیری که در ایام رمانتیک رابطه داشته اند به انواع و اقسام شیوه ها و اشکال مختلف برای هم نامناسب باشند.

۲) امیدوار نباشید که همیشه قرار است توسط همسرتان درک شوید.
همه اما متاسفانه با یک پیش فرض اشتباه وارد رابطه عمیق عاطفی به نام ازدواج می شویم. اینکه ما تصور میکنیم عشق یعنی تمام جنبه های درونی و زوایای ناشناخته ما که توسط دیگران قابل درک نیست حتما باید توسط همسرمان درک شود و قابل احترام باشد. در واقعیت هر چقدر هم که احساس کنید همسرتان توانایی درک شما را دارد ولی همچنان رگه‌ های عظیمی از روح ما غیرقابل درک باقی می ماند و هیچ کس نمی‌تواند به طور کامل و به شکل درستی ما را درک کند و در نتیجه هیچگاه شما تجربه یک همدلی عمیق، صحیح و بی عیب و نقص را از جانب همسر خود نخواهید داشت حتی اگر تنها دغدغه اش این باشد که چگونه همسر خوبی باشد؟

۳) بپذیرید که شما هم رگه هایی از جنون دارید.
شاید برای مدت کوتاهی بتوانید خود را انسان آرام، صبور، مهربان و آسانگیر نشان دهید و تظاهر کنید که بسیار ایثارگر و فداکار هستید ولی زمانی آمادگی لازم برای یک رابطه بلند مدت به نام ازدواج را دارید که بدانید شما هم ضعف های جدی دارید.در مواردی آستانه تحمل و نقطه جوش شما پایین است. درباره برخی از موضوعات زود از کوره در میروید و اضطراب زیادی را تجربه کنید.

۴) زمانی بالغانه آمادگی برای ازدواج دارید که آمادگی پذیرش اشتباهات و نقاط ضعف خود را به صورت منظم و به شکل تمام و کمال داشته باشید. در یک ازدواج سازگارانه همیشه به دنبال رابطه برد_ برد هستید .تلاش شما برای مقصر یابی یکی از موانع عمده در رابطه جهت بهبود سطح کیفی و عاطفی شما می تواند باشد.

۵) دست از طلب عشق بردارید و عشق بورزید.
یک پارامتر پارادوکسیکال و گیج کننده در ازدواج آن است که شما از یک عشق صحبت می‌کنید ولی در واقعیت امر ما شاهد دو عشق هستیم. دوست داشتن و دوست داشته شدن. زمانی باید برای ازدواج اقدام کنید که می توانید از دوست داشته شدن صرف خودتان عبور کنید و انتظارات خود را برای دوست داشته شدن در رابطه با جنس مخالف تعدیل کرده باشید. کمر همت ببندید برای کار سخت تر و دوست داشتن تمام‌عیار طرف مقابل. متاسفانه منشا اولیه انتظار دوست داشته شدن از طرف مقابل از دوران کودکی آغاز می شود.

تصور اولیه کودک همیشه این بوده که والدین به صورت دائمی و بی توقع در زندگی اش حضور دارند تا در کمال آرامش نیازهای اولیه او را تامین نمایند، از او محافظت کنند و در عین حال هیچ توقعی در هیچ سطحی در ازای دریافت این خدمات از او نخواهند داشت. در حالی که والدین انواع سرخوردگی ها، خستگی ها و ناملایمات را در ازای پرورش و بزرگ کردن فرزندشان تجربه می کنند اما هرگز هیچ کدام از آن احساسات ناخوشایند را نشان نداده اند. خستگی عمیقی که شاید شب‌ها بعد از یک روز سخت کاری و بچه داری داشته‌اند که حتی توان تعویض لباس خواب خود را نداشتند.

تقریباً هیچ بچه ای نمی داند رابطه والد و فرزند یک رابطه یک طرفه است که هر دو یکدیگر را دوست دارند ولی دریافت کننده محض فرزند و دهنده اصلی والدین هستند.به عبارتی هر دو در دو انتهای طیف قرار دارند که نقطه میانی برای آن نمی‌توان در نظر گرفت . با این تصور کودکی بزرگ می شود و در بزرگسالی دنبال عشقی میگردد که بتواند ایام شیرین کودکی را دوباره تجربه کند آرامش محضی که در ازای هیچگونه دلواپسی برای ارائه سرویس های عاطفی طرف مقابل خواهد داشت. کسی را به عنوان همسر انتخاب می کند که مثل پدر و مادر او را با همان کیفیت دوست داشته باشد.

بتواند دریافت توجه، عشق و لوس کردن خود را دوباره تجربه کند. کسی که کوه‌ صبر باشد.عمیقا ما را دوست داشته باشد. نیازهای ما را به بهترین شکل مرتفع سازد و از یک قدرت جادویی مثل پدر و مادرمان برای درست کردن و سر و سامان دادن امور برخوردار باشد. بتواند به نوعی فداکاری و ایثار را در حد اعلی ارائه دهد. طبعاً این ذهنیت‌ها از ازدواج می تواند فاجعه به بار آورد اگر انتظار یک رابطه موفق سالم و بلند مدت دارید باید جداً از این تصورات و ذهنیت های باطل خارج شوید و سپس به دنبال انتخاب همسر باشید. یک والد سالم و یک بزرگسال با کفایت برای رابطه پرمسئولیت ازدواج لازم است و نه یک کودک متوقع و همیشه نالان.

6) برای مدیریت، حساب و کتاب آماده باشید.
انسانها به صورت غریزی رابطه را فقط به صورت عاطفی و احساسی می بینند.زوجی که قرار است یک عمر صبح ها با هم بیدار شوند و به اداره امور زندگی شأن بپردازند مناسبات شان بیشتر شبیه اداره کردن یک کسب و کار کوچک خواهد بود. باید وظایف روزانه خود را برای سرپا نگه داشتن کسب و کار کوچک خود به شکل منظم و دقیق انجام دهند. ازدواج را شاید نتوانیم نوع معامله بنامیم ولی حتماً مبادله ای خواهد بود که طرفین باید همیشه احساس کنند آورده آنها به لحاظ وقت، احساس و انرژی با دریافتی آنها از رابطه به صورت بالانس و در حالت تعادل قرار دارد .
انجام تعمیرات، راننده بودن برای دیگری، مدیریت دخل و خرج، مراقبت کردن از یکدیگر و سایر وظایف که در نظام تبادلی خانواده مطرح می‌شود نه تنها رمانتیک نیستند بلکه واقعیت هایی هستند که باید بتوانید با انجام به موقع و منظم آنها بدهی خود را به صندوق اعتباری رابطه تان بپردازید.گاهی از اوقات زمانی که زوجین مجبور به انجام این کارها می شوند احساس می کنند که در جایی از زندگی اشتباه کرده اند یا فرد نامناسبی را برای ادامه مسیر زندگی خود انتخاب نموده اند که این وظایف تا این حد آنها را درگیر روزمرگی ها کرده است.
اما جالب است بدانید که انجام این وظایف و مسئولیتها در واقعیت امر بسیار رمانتیک است. از این نظر که می‌توانند منجر به نمایش بیرونی عشق عمیق زوجین به یکدیگر باشند ، عشق بین زوجین را زنده نگه دارند و وظایفی هستند کوچک و جزئی ولی موثر برای شاداب نگه داشتن رابطه.

7) برای داشتن یک رابطه موفق آماده باشید که شاگردی کنید.
عقیده ای که امروزه با فراوانی بالا شاهد آن هستیم این است که عشق یعنی همسرت هرگز نباید بخواهد تو را تغییر دهد یا نباید از همسرتان توقع داشته باشید تغییر کند . ولی عشق متقابل یعنی همسرتان عمیقاً بخواهد و تلاش کند که بتواند تاثیرات مثبتی با عملکرد مثبت خود برای شما داشته باشد. چون همه ما ناکامل هستیم و باید بخواهیم و سعی کنیم که نسخه بهتری از خودمان را در رابطه با همسرمان ارائه دهیم. همه ما نیاز داریم که به شکل های مختلفی اصلاح شویم. اگر برای پذیرش این اصل اساسی مشکل دارید به طور حتم در موصغ دفاعی قرار می گیرید و این دیدگاه را غیرمنصفانه ارزیابی می‌کنید.

و درست بعد از اینکه آمادگی برای ازدواج را در وجود خود حس کردیم و نشانه های آن را متوجه شدیم این سوال پیش می آید که چطور به خانواده بگم میخوام ازدواج کنم؟ برای گرفتن جواب این سوال با کلیک روی آن، مقاله ی مرتبط را در سایت مطالعه کنید. همچنین می توانید برای شرکت در جلسات مشاوره ازدواج درشمال تهران مراجعه کنید.

آمادگی برای ازدواج و نقش خانواده

نقش خانواده در ازدواج آنقدر هست که شما آن را در اولویت قرار دهید. اولین نکته در این بحث این است که آیا خانواده من استقلال و ازدواج من را تایید می کنند؟ آیا خانواده من شخص مورد نظر من را به عنوان عروس یا داماد می پذیرند؟ آیا خانواده ام از نظر مالی از من حمایت خواهند کرد؟ و مهمترین سوال: چگونه می توانم نظر و تصمیمات خود را به بهترین نحو به خانواده خود اطلاع دهم؟

فردی که به آمادگی ها و بلوغ لازم برای ازدواج رسیده است می داند که به راحتی می تواند با خانواده مشورت کند و خانواده (به جز در موارد استثنایی) هرگز از حمایت و مشاوره در این مقوله دریغ نمی کنند. بنابراین شایسته نیست این مقوله تا روز آخر از دید خانواده ها پنهان بماند. زیرا خانواده یکی از مهم ترین نهادهای مشاوره و تصمیم گیری برای هر فردی است. از سوی دیگر، ساختن خانواده با فردی که همه چیز را از خانواده خود پنهان می کند، تصمیم چندان منطقی نیست.

روش بررسی قبل از ازدواج

یک روش نادرست در بررسی های قبل از ازدواج این است که فرد مقابلمان را به تنهایی مورد بررسی قرار می‌دهیم.  روش درست بررسی قبل از ازدواج سه مرحله دارد:

 مرحله اول

خودآگاهی مرتبط با ازدواج؛ یعنی باورها، بایدها و نبایدها، نیازها ،مهارت های مرتبط با زندگی مشترک و تمام موارد دیگر که مرتبط با ازدواج هستند را در مورد خودمان بشناسیم.

مرحله دوم

شناخته فردی که میخواهیم با او ازدواج کنیم از تمام موارد مرحله اول تا حد ممکن در مورد طرف مقابلمان آگاه شویم.

 مرحله سوم

سنجیدن تناسب شخصیت خود و فردی که قصد ازدواج با او را داریم.
از جمله مواردی که حتما قبل از ازدواج باید بررسی شود سلامت روان طرفین است.
اختلالات شخصیت جز مشکلات عمیقی هستند که به سختی به درمان پاسخ می دهند.حتی بعضی از این اختلالات نیازمند مصرف دارو نیز می باشند. بنابراین اگر با فردی قصد ازدواج دارید که علائم زیر را دارد لطفاً با دقت بیشتری شرایط را بررسی کنید.
۱) بی ثبات و غیرقابل اعتماد است .بعضی از مواقع دچار خشم غیر قابل کنترلی می‌شود. خودزنی و تهدید به خودکشی می کند.
۲) در شما احساس گناه و خشم زیادی ایجاد می‌کند و شما در ارتباط با او همیشه سر در گم می شوید. هر مدلی که با او رفتار کنید باز یک مشکلی پیدا می شود.
۳) بدانید که هیچ اقدامی جهت بهبود حال و بهبود زندگی زناشویی یا رابطه تان نمی توانید با گذر زمان انجام دهید چون احتمالاً همسر شما  دچار نوعی اختلال شخصیت است و نیازمند درمان.
با وجود شرط لازم سلامت روان هر دو فرد، تناسب لازم برای رابطه و زندگی مشترک بین آنها حتما باید مورد بررسی قرار بگیرد. فرآیند مشاوره پیش از ازدواج، بسیار پیچیده و تخصصی است که بهتر است برای انجام آنها از متخصص خانواده و مشاور پیش از ازدواج کمک گرفته شود.

باید بدانید وقتی نشانه های آمادگی برای ازدواج را دارید که همسرتان یک سری از مسایل را به شما تذکر دهد و در مواردی لازم است همسرتان را در مقام معلم و خودتان را در جایگاه شاگرد بدانید و بالعکس. در واقع رابطه قرار است نوعی آموزش باشد که از شما نسخه بهتری بسازد و ما را تبدیل به انسانی بهتر از قبل نماید و بهترین ما را از ما استخراج کند. وقتی این حقایق را بپذیرید می‌توانید با اطمینان خاطر از آینده ای روشن وارد رابطه ای به نام ازدواج شوید.

همچنین اگر در این مسیر سر در گم شدید می توانید از مشاوره قبل از ازدواج کمک بگیرید.