اگر نمی توانید متن را مطالعه کنید می توانی فایل صوتی زیر را گوش بدهید
فایل صوتی ترس از بچه دار شدن
تصمیم برای بچه دار شدن در شرایط فعلی تصمیم چالش انگیزی خواهد بود و زوجین ترس از بچه دار شدن دارند و حتما قبل از اجرا و پیاده کردن تصمیم نهایی باید بتوانید به چند سوال اساسی پاسخ دهید:
- چرا میخواهم بچه دار شوم؟
- چرا نمیخواهم بچه دار شوم؟
- تجربه پدر یا مادر شدن برای من به چه معناست؟
- تجربه پدر یا مادر شدن برای همسرم به چه معناست؟
- آیا این تجربه منحصر به فرد برای هر دوی ما معنای مشترکی دارد؟
- اجرای این تصمیم در شرایط حاضر و در چارچوب زندگی من چه سود یا زیانی خواهد داشت؟
- آینده خودم را در این رابطه با حضور بچه چطور میبینم؟
- آینده خودم را در این رابطه بدون حضور بچه چطور میبینم؟
تجربه پدر یا مادر شدن مسئولیت سنگینی خواهد بود که در صورت نداشتن چراهای درست و جواب های منطقی به سوالهای فوق در طول مسیر طولانی فرزندآوری و تربیت کودک با مشکل جدی مواجه خواهید شد. به عبارتی بعضی از زوجین “چرایی” فرزندآوری ندارند.
دلایل فرزند آوری در شرایط حاضر نسبت به نسل قبل قابل مقایسه نیست. بودن فرزندان در دوران میانسالی به عنوان عصای دست والدین در دنیای فعلی دلیل منطقی محسوب نمیشود و اینکه در شرایط فعلی این تصویر ذهنی از فرزندآوری تا چه اندازه صحیح است قابل بررسی خواهد بود.
با زندگی در کنار بچه ها کیفیت همه چیز تغییر میکند. خوب، معمولی، خطرناک یا ترسناک همه چیز بستگی به موضع ما در قبال این آدم کوچولوهایی دارد که در آینده به شدت نزدیک تبریک به دوست، رفیق، مونس و محرم راز ما می‌شوند. شاید هم موجوداتی شوند که ترجیح دهند فاصله شان را با ما حفظ کنند و ما را در دنیای خودشان خیلی شریک نکند.
تصمیم با شماست که از امروز به تربیت و پرورش کدام یک همت گمارید.
کتاب خوبی که در این زمینه می تواند باورهای ما درباره بچه ها را تغییر دهد و آن را از نو بسازد کتابی با عنوان «بچه هایمان به ما چه می آموزند» از نویسنده به نام پیرو فروسی و ترجمه خانم مهسا ملک مرزبان است.
کتابی که درس هایی درباره لذت ،عشق، زندگی و هوشیاری به ما می‌دهد. شاید لازم باشد این اتفاق بیفتد تا رنگ و بوی مفاهیمی مثل عشق، خانواده ،درد و حتی مرگ در ذهن مان به شکل اساسی تغییر کند.
یکی از عواملی که در ترس از بچه دار شدن والدین بسیار تاثیرگذار است، نوع نگرش شما راجع به بچه داری می باشد این که بتوانید با افزایش آگاهی تان بچه‌داری را سخت و طاقت فرسا نکنید.
باورهای زیر از جمله مواردی هستند که میتوانند تجربه مادری را به کام شما شیرین کنند و بچه داری را برای شما به تکلیفی منحصر به فرد تبدیل نمایند.
شما حق دارید برای کارهای دیگری که دوست دارید وقت بگذارید و به این ترتیب بانک عاطفی خود را شارژ کنید. در واقع قرار نیست شما دائم کنار فرزندتان باشید. و یا در طول شبانه روز مدام آماده به ارائه سرویس و بازی با او باشید. باید به او آموزش‌هایی بدهید که بتواند به تنهایی بازی کند. هیچ قانون نوشته یا نانوشته ای وجود ندارد که منزل شما همیشه باید تمیز ، خودتان و فرزندتان مرتب و همه چیز کاملا سر جای خودش باشد به خودتان و فرزندتان در این زمینه به هیچ عنوان سخت نگیرید. فرزندتان قرار نیست هیچ وقت از شما نه نشنود. نه گفتن و آموزش تاب آوری و صبوری به فرزند از جمله مهارت های اساسی است که باید از خانواده و در دوران کودکی آغاز شود.
همه کارها را خودتان به تنهایی به عهده نگیرید. حتماً از سایر اعضای خانواده هم کمک بگیرید. از خودتان توقعات غیر واقع بینانه و انتظارات نامعقول مثل والد بی عیب و نقص بودن و پدری و مادری کردن تمام و کمال نداشته باشید. به اندازه کافی خوب بودن نیز کفایت می کند. پژوهش های صورت گرفته در زمینه روانشناسی کودک حاکی از آن است که هرچه والدین سعی کنند کامل تر باشند و والد تمام و کمال باشند، تجربه فرزند پروری و فرایند تعلیم و تربیت را برای خود و کودک بی حاصل و خسته کننده تر می کنند.
هرگز خودتان را با مادری کردن دیگران یا مادر های اینستاگرامی مقایسه نکنید. از خودتان توقع معقول و انتظار واقع بینانه داشته باشید.
علل و ریشه های ترس از بچه دار شدن
۱) نداشتن امنیت شغلی و اقتصادی۲) نداشتن حمایت اطرافیان
۳) وجود تنش و اختلافات زناشویی
۴) نداشتن امنیت روانی
۵) نداشتن مهارت فرزند پروری
۶) مادران شاغل و عدم پذیرش بخش زنانه خود
۷) تغییر سبک زندگی
۸) ترس از سختی دوران بارداری
برای غلبه بر ترس از بچه دار شدن چه باید کرد؟
۱) اطلاعات کافی در زمینه بچه دار شدن کسب کنید.۲) حتما با یک مشاوره کودک و مشاوره خانواده صحبت کنید.
۳) سعی کنید مهارت های بنیادین ارتباطی و فرزند پروری را فرا بگیرید. به گونه ای که حضور فرزند را مانعی بر سر راه اهداف زوجی خود ندانید.
۴) نگرش مثبت نسبت به بارداری و بچه دار شدن را با مطالعه و همفکری با سایر مادران پرورش دهید.
۵) لزومی ندارد شیوه های فرزند پروری والدین خود را تکرار کنید. نباید پدر و مادر کاملی باشید. فقط کافی است به اندازه کافی خوب باشید. اولین شرط والد بودن آگاهی و مهربانی است. چه بسا توقع کامل بودن از خودتان ممکن است مشکلات زیادی در کودک ایجاد کند.
۶) انتظارات و توقعات خود را به صورت واقع بینانه تنظیم کنید. از کودک خود توقعاتی در حد سن خودش داشته باشید که فرزند پروری را به صورت چالشی غیر قابل تحمل تجربه نکنید.
۷) قبل از تصمیم گیری برای بارداری و فرزند آوری حتما در جلسات آموزشی مادر و کودک شرکت کنید. البته در مواردی حضور پدر در این جلسات نیز توصیه می شود.
بچه دار شدن چه پیامد هایی دارد؟
شما بدون شک بچه دار شدن را تجربه ای متفاوت از مادر خود دریافت خواهید کرد. قطعاً پیامدهای مثبت و منفی بلند مدت این تصمیم را به صورت مشترک و با همکاری همسرتان فهرست کنید و سپس بررسی نمایید که این تصمیم چه اثرات مثبت و منفی برای من، همسرم، رابطه و خانواده مشترکمان خواهد داشت. بچه دار شدن به تبع مسئولیت خطیری که برای والدین دارد موضوعی است که همه جوانب آن باید به شکل دقیق بررسی گردد.
جواب واحدی برای همه زوجین به طور حتم وجود ندارد. تصمیم شما بستگی دارد به نوع شخصیت شما و تجربیاتی که در دوران کودکی خود داشته اید؟
میزان نیاز شما به اینکه در خانواده ، با وجود بچه چه تغییراتی در انرژی، روحیه و عملکردتان به وجود می‌آید ؟
زمان و هزینه های موجود با وجود عضو جدید خانواده چگونه سازماندهی میشود ؟
چیدمان اولویت های شما همزمان با تجربه مادری چه تغییراتی میکند؟
بعضی از مادران تجربه مادری را به نوعی رشد شخصی خود میدانند و این تجربه برای آنان همچون یک مراقبه خواهد بود که میتوانند به وجه زیبای نهفته در وجودشان پی ببرند و آن را در کنار کودک خود زندگی کنند .گویی مادری کردن را دوباره برای خود نیز تجربه می کنند. یکی از دلایل بچه دار شدن حمایت عاطفی، روانی و جسمی از فرزند خواهد بود. این حمایت متقابلاً می‌تواند نوعی امنیت روانی را برای والدین در آینده فراهم کند. تعدادی از زوجین با این دوراندیشی بچه‌دار می‌شوند و بخشی از جوانی و انرژی خود را صرف نگهداری و پرورش بچه می کنند که در آینده بتوانند روی حمایت او حساب کنند اما اینکه آیا در شرایط فعلی این آینده ذهنی متصور به چه میزان قابلیت پیاده شدن و اجرا شدن را دارد و تا چه اندازه میتوانیم روی رابطه‌ای که با این هدف با فرزندمان شکل می دهیم حساب کنیم قابل بررسی خواهد بود.
چقدر به حق انتخاب فرزندتان و آزادی عمل او در آینده اهمیت میدهید ؟
چقدر زمان می گذارید و چقدر برایتان مهم است که ارزش ها و مفاهیم مورد نظرتان را به شکل درستی فرزندتان منتقل کنید؟
والدینی که به دلیل اضطراب بالا به کنترل اطرافیان و محیط پیرامون خود می پردازند و به عبارتی آنها را به عنوان والدین کنترل گر می‌شناسیم یا والدینی که کمال گرایی دارند و نمی‌توانند هیچ مشکلی را برای فرزندشان متصور شوند و معتقدند فرزندشان باید در یک شرایط ایده‌آل مسیر رشد و تکامل خود را طی کند، فرایند تصمیم گیری برای فرزندآوری را بسیار سخت می دانند چرا که نمی توانند احتمالات منفی که برای فرزندشان در مسیر رشد پیش می‌آید بپذیرند.
چطور بهترین تصمیم را برای بچه دار شدن بگیریم؟
پیشنهاد می شود قبل از تصمیم برای بچه دار شدن یا بچه دار نشدن در جهت درمان کمال گرایی و کنترل گری خود اقداماتی انجام دهید تا بتوانید در طی تجربه درمان اضطراب خود را کاهش داده و به نقطه تعادل برسید. سپس با تصمیم گیری درست و در نظر گرفتن کلیه شرایط ریسک پشیمانی خود را در آینده به حداقل برسانید. اگر تصمیم گیری در رابطه با فرزند آوری یا عدم فرزند آوری برای شما نوعی فشار روانی به همراه دارد و شما توان رویارویی با این تعارض تصمیم گیری را ندارید و ترس از بچه دار شدن دارید، می توانید از مشاوره خانواده یا روانشناس کمک حرفه ای دریافت کنید.
