ترس از قضاوت دیگران

قضاوت های منفی در تمام مراحل زندگی ما را احاطه خواهند کرد. افراد مختلف سلیقه، باور و عقاید مختلفی دارند و درنتیجه قضاوت های بی شماری در مورد افراد انجام می دهند. بنابراین هر شخصی باید خود را در برابر قضاوت های منفی آماده نماید.
ابتدا شخص باید دارای چارچوب ارزشی و اخلاقی مربوط به خود باشد، تزلزل و دودلی نسبت به باور های خود نداشته باشد، خود را آنچه که هست بپذیرید و دوست داشته باشد، به توانایی خود اعتماد داشته باشد و در مقابل انتقادهای سازنده دیگران بی اعتنا نشود. دریافت تایید بیشتر از طرف والدین به بی اثر شدن قضاوت های منفی کمک زیادی می نماید. بهتر است خوشبینانه ترین حالت را در نظر داشته باشد و انتقاد را به عنوان حمله به خود تعبیر نکند، ترس را از خود دور نماید و در تصویرسازی ذهنی خود بدترین حالت ممکن از قضاوت دیگران را در نظر نگیرد و با آن روبه‌رو شود. در ادامه بیشتر درباره ترس از قضاوت دیگران توضیح می دهم.

ترس از قضاوت شدن توسط دیگران یکی از مهمترین مولفه هایی است که منجر می‌شود افراد دست به اقدام و عمل گرایی نزنند. زیرا انسان ها و موجودات اجتماعی بوده و از نظرات دیگران درباره خود تأثیر می‌پذیرد. افکاری که در ذهن دارید کلید اصلی پیدایش هیجانات و رفتارهای شما هستند. تا زمانی که این افکار مخرب همیشه در ذهن شما وجود دارند، نمی‌توانید توقع زندگی شاد و موثری را از خود داشته باشید.

برای غلبه بر ترس از قضاوت لازم است به شناخت درستی از خود دست یافته باشید. در واقع  به نقاط ضعف و نقاط قوت خود آگاه باشید.اینکه شما دائما نگران بازخورد دیگران نسبت به خودتان هستید نشان‌دهنده عدم شناخت کامل و کافی شما از خودتان است. شما مسئول کنترل فکر دیگران نیستید در واقع شما تنها مسئول افکار، احساس و رفتار های خودتان هستید و باید بتوانید با خودتان و در خلوت با خود پاسخگوی نیازهای خودتان باشید. در واقع شما در قبال افکار دیگران هیچ گونه مسئولیتی ندارید.

سعی کنید که زندگی کردن در زمان حال و اکنون را به دور از هر گونه افسوس خوردن و حسرت کشیدن از  اشتباهات گذشته و کارهای انجام نشده مربوط به آینده  فرا بگیرید. در واقع بدون ترس از قضاوت دیگران در لحظه زندگی کنید. ترس از قضاوت و ارزیابی دیگران شمارا در سیکل معیوب نشخوار های فکری گرفتار می کند. و  سپس همواره در خلوت خود در حال متهم کردن  خودتان برای نوع عملکردتان خواهید بود. بدین ترتیب بستر لازم برای ابتلا به افسردگی را به دست خودتان برای خودتان فراهم می کنید.

برای بررسی و ارزیابی دقیق وضعیت روانی خود در شرایطی که دائما نگران نحوه قضاوت و ارزیابی دیگران هستید و نمی‌توانید در جمع عملکرد مناسبی داشته باشید از یک روانشناس که در این زمینه دارای تجربه و تخصص لازم است کمک بگیرید. زیرا که احتمال وجود یکی از اختلالات روانشناختی مثل اختلال فوبیای اجتماعی در چنین شرایطی وجود دارد. به همین دلیل مراجعه به روانشناس می تواند برای تشخیص و درمان مفید واقع شود.

در نظر داشته باشد که قضاوت منفی دیگران چه پیامدهایی برایش خواهد داشت که او را نگران می‌کند و برای آن پیامدهای منفی که سبب ساز نگرانی هایش می‌شود موارد مهم را در نظر بگیرد، آن را در ذهن خود باطل نماید. ترس از دست دادن، ترس از تنبیه شدن و ترس از طرد شدن را با تصویرسازی ذهنی خنثی نماید.
فرض کنید که اگر چیزی را از دست بدهید آیا امکان دارد که فقدان آن را تحمل نمایید و یا بتوانید آن را جبران نمایید؟آیا دچار فروپاشی عصبی میشوید؟
در هر شرایطی حرف خود را که به درستی آن اعتقاد دارید بر زبان آورید. بسیاری از مواقع ترس از دست دادن جذابیت جنسی و از دست دادن منافع شخصی و طرد شدن از طرف دیگران موجب می‌شود که شخص خود را سانسور نماید و خودِ واقعی اش نباشد و نوعی اضطراب و ترس مبهم در انسان ظهور پیدا کند.

انسان ها در طول تکامل یاد گرفته‌اند که برای حفظ بقا،خود واقعی شان را پنهان نمایند و ترس از افشای خود واقعی شان منجر به ترس از قضاوت شده است. فرد برای پذیرفته شدن در گروه ،خانواده و جامعه نقابی از ارزش‌های مقبول جامعه را بر صورت خود کشیده است و ترس از قضاوت در واقع ترس از برملا شدن آن نقاب می‌باشد . در واقع با این نقاب امکان حیات او بیشتر میشود. انسان نوعی موجودی اجتماعی است و نیاز مبرم به نوازش و تایید دارد.
انسان نیاز به حمایت عاطفی و تایید را همیشه از مادر خود دریافت می‌کند. مادر خوب و کافی که همیشه در دسترس است. تشویق کننده و حمایتگر است. اگر در کودکی نوازش و حمایت جای خود را به تنببه و انتقاد دهد ترسی در بچه به وجود می آید. کتک زدن و تنبیه کودکان موجب خشم و نفرت در کودک می‌شود. مقایسه کردن و تحقیر کردن آسیب های زیادی به کودک وارد می‌کند. بنابراین ترس از انتقاد و قضاوت دیگران و حتی ترس از عملکرد نامناسب خود در او شکل می‌گیرد که در آینده بر رفتارهای او اثرگذار است.

ترس از رانندگی، ترس از صحبت کردن در جمع، ترس از قضاوت منفی دیگران بر او مستولی می شود و دچار اضطراب همیشگی می گردد. این ترس ها به طور ناخودآگاه بروز می کنند و شخص کنترل کمی بر آنها دارد. ترس ها به عنوان یک عامل بازدارنده در فرد عمل میکنند و باعث رفتارهای اجتنابی می‌شوند بدین صورت که شخص از مکان‌ها و موقعیت‌های ترس آور دوری می کند و یا دچار اضطراب انتظار می شود. ترس از قضاوت موجب می شود که شخص در ابراز وجود، جسارت و جراتمندی با مشکل مواجه شود و همیشه نگران نظر دیگران در مورد خودش باشد.

فرد از سخن گفتن در جمع اجتناب می نماید و یا هنگام سخن گفتن در جمع دچار تپش قلب و تنگی نفس، لکنت زبان و اضطراب شدید میشود فردی که دچار ترس از قضاوت است همواره اشتغال ذهنی شدیدی دارد که جذاب و دوست داشتنی نیست، از خود ایراد می‌گیرد یا نقص‌های خود را برجسته می‌کند، به صدای خود یا به اندام خود به صورت خود حساس شده و آن را نامطلوب می پندارد.در ارزیابی از خود همیشه دچار اشتباه می‌شود و همیشه به تایید دیگران نیاز مبرم پیدا می کند. بخش مهمی از مغز به نام هسته آمیگدال که در سیستم لیمبیک قرار دارد و مداخلات ترس را مدیریت می کند، دچار این تغییرات می شود.
به منظور رهایی از نشانه های اضطرابی و ترس های همیشگی از قضاوت دیگران کمک گرفتن از افراد متخصص لازم و ضروری است. روانشناسان و مشاورانی که در حوزه روابط میان فردی تجربه لازم را دارند میتواند به این افراد کمک های حرفه‌ای ارائه دهند.